Her sabah yaptığım gibi bu sabahta yürüyüşe çıkmıştım. Evden bir kaç blok ileriye kadar yürüyüş yaparak eve geri döndüğüm sırada yol kenarında bağış toplayan sevimli bir kız gördüm. Acaba ne için bağış topluyor diye yanına gidip sorduğumda kendisi okulun satranç takımında olduğunu ve şehir dışına gideceği için bir miktar paraya ihtiyacı olduğunu söyledi. Kendisi 1 buket çiçeği 5 birim paraya sattığını söyledi fakat benim bunu verecek kimsem olmadığı için bütün çiçeklerini satın alıp tekrardan ona hediye ettim. Bunu görünce nasıl mutlu oldu görmeniz lazım. Neyse bu fıstığa biraz daha para lazım olduğunu anlayınca onu eve davet ettim ve sıcaklarda bunaldığı için bir bardak su ikram ettim. Kendisi suyu içmek yerine üstüne dökünce, elim ayağım titredi ve bu minik kızı güzelce becerdim.